Meer afgestemde zorg
|
De covidcrisis heeft bewezen dat de verschillende zorgaanbieders kunnen samenwerken en in staat zijn om hun koudwatervrees te overwinnen. Ze zetten hiervoor spontaan veel regeltjes opzij. We vragen dat de overheid dit faciliteert en niet nodeloos ingewikkeld maakt. Samenwerking in zorg en welzijn is een essentiële voorwaarde voor kwaliteit en continuïteit van zorg en komt de ondersteuning van kwetsbare mensen ten goede. Het zal in de toekomst ook broodnodig zijn om onze schaarse zorgverleners zo efficiënt mogelijk te laten werken. Deze crisis kunnen we alleen maar aanpakken als verschillende sectoren samen bekijken hoe we de zorg efficiënter en gestroomlijnder kunnen aanbieden.
We vragen meer vertrouwen in de competenties en verantwoordelijkheid van actoren op het terrein om adequate en kwaliteitsvolle zorg en ondersteuning te leveren. Kies voor een omkaderend en voorwaardenscheppend veeleer dan een sturend en controlerend beleid. Het beleid moet ruimte laten voor een zekere autonomie, weliswaar met de garantie dat de rechten van de zorgvrager worden gevrijwaard. We vragen een administratieve vereenvoudiging die de sector zal toelaten om meer mensen en middelen in te zetten met focus op de basisopdracht van de zorg: de gezondheid en het welzijn van onze bevolking dienen.
De spoedeisende hulp loopt op vandaag niet goed. Er zijn verschillende toegangspoorten voor “dringende” zorgvragen: je kan bij je huisarts terecht, bij een huisartsenwachtpost (’s avonds, ’s nachts en in het weekend), of op een spoeddienst in het ziekenhuis (24/24 en 7/7). Onder meer door het tekort aan huisartsen krijgen de spoeddiensten in de ziekenhuizen tot een kwart meer aanmeldingen. In combinatie met het personeelstekort lopen de wachttijden op, wat dan weer de agressie tegen hulpverleners doet toenemen. Patiënten zelf weten vaak niet tot wie ze zich moeten wenden met hun vraag. Sommige huisartsenwachtposten zijn gelegen vlakbij een ziekenhuis, maar – op een uitzondering na – werken de wachtposten niet geïntegreerd samen met de spoed. Dat alles leidt tot een inefficiënte inzet van huisartsen, spoedartsen, verpleegkundigen, ambulanciers enz. en veel frustratie bij patiënten en zorgverleners. Zorgnet-Icuro pleit voor een fysieke integratie van spoedgevallendiensten en huisartsenwachtposten met een eenvormige triage. We vragen een duurzame wettelijke verankering. Daarbij is een sensibiliseringscampagne voor de brede bevolking nodig over waar ze met welke zorgvragen terecht kunnen.
Onze ouderen afgestemde zorg geven wordt in de komende decennia dé uitdaging. Momenteel zien we dat ouderen op heel hoge leeftijd in de laatste levensfase vaak meerdere keren getransfereerd worden tussen woonzorgcentrum en de geriatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis. We willen de woonzorgcentra, de thuiszorg, de eerste lijn, de geestelijke gezondheidszorg en de ziekenhuizen dichter bij elkaar brengen. Bijvoorbeeld door expertise vanuit de ziekenhuizen in te zetten in de woonzorgcentra, door ervoor te zorgen dat in elk woonzorgcentrum een eerstelijnspsycholoog tegen terugbetaling aan de slag gaat, door de ziekenhuizen, de huisartsen en apothekers veel nauwer (zelfs fysiek) te laten samenwerken, door outreachend te werken vanuit de ziekenhuizen naar de thuissituatie en met de thuisverpleegkunde, enz.
De woonzorgcentra zijn één schakel in de zorg voor ouderen. Hoe zien we hun rol in de toekomst? Over hun plaats en opdracht in het geheel moeten we grondig reflecteren en nadenken op de lange termijn. Naast het bieden van 24 op 24 uur intensieve (basis)zorg, is het noodzakelijk dat elk woonzorgcentrum in de toekomst als evenwaardige partner binnen een eerstelijnszone meewerkt aan de uitbouw van een performant en kwaliteitsvol netwerk aan woon- en zorgvormen. Op die manier kunnen mensen zo lang mogelijk thuisblijven, of wonen in een lichtere ondersteuningsvorm. Ook de thuisverpleging -en verzorging dient efficiënter georganiseerd te worden. Er is een overaanbod van zorgaanbieders die ongeorganiseerd de zorg thuis aanbieden en er zit te veel overlap tussen het aanbod van de subsectoren.