Financiering: hervorming van de ziekenhuisfinanciering
|
De hervorming van de financiering van de ziekenhuizen moet vertrekken van een visie op het toekomstig zorglandschap. Daarin wordt rekening gehouden met de juiste zorg op de juiste plaats, gekoppeld aan evidence-based-richtlijnen (voor zover beschikbaar), met samenwerking tussen ziekenhuizen en met andere zorgaanbieders. Er moet ook een link zijn met de zorgstrategische plannen. De taken en verplichtingen van het ziekenhuis van de toekomst in het zorgmodel van de toekomst worden gedefinieerd.
De financiering van de ziekenhuizen moet duurzaam zijn en kostendekkend. Ze moet aangepast zijn aan en mee evolueren met de taken en verplichtingen die de ziekenhuizen in de gezondheidszorg dienen op te nemen. De financiering moet eenvoudiger en transparanter en moet de transitie van het zorglandschap faciliteren, met incentives voor kwaliteit en toegankelijkheid. Zorgnet-Icuro pleit voor een meer rechtstreekse financiering met een afbouw van de huidige regelingen inzake ereloonsupplementen en afdrachten, zowel voor activiteit als voor structuren, in functie van organisatorische en financiële verantwoordelijkheid, gekoppeld aan een moderne governance. Daarnaast is het belangrijk werk te maken van een kostendekkende financiering voor de verdere digitalisering en cybersecurity.
We vragen bijzondere aandacht voor het proces. Aan het begin van de legislatuur is een roadmap nodig (in overleg met de sector) die het volledige traject uittekent, met een vastgelegde timing per onderdeel, zowel op vlak van voorbereiding, uitwerking en implementatie van maatregelen. Daarin moet aandacht zijn voor de huidige financiële evenwichten en tekorten in de ziekenhuizen. Gefragmenteerde maatregelen creëren wantrouwen en een klimaat van financiële onveiligheid. Dat is gebleken bij de aparte maatregelen die werden doorgevoerd voor de patiëntbijdragen en de honoraria. We vragen ook middelen voor een transitieperiode bij hervormingen.
In 2017 werd een nieuw systeem ingevoerd voor de financiering van de infrastructuur van de algemene, psychiatrische en
revalidatieziekenhuizen gebaseerd op een life cycle model van 40 jaar. De strategische forfaits hielden de afgelopen jaren echter onvoldoende rekening met de sterke stijging van de bouwkosten, de verhoogde intrestvoeten en de nieuwe wettelijke normen rond duurzaamheid, ventilatie, toegankelijkheid, PICS enz. De continu dalende evolutie van de vernieuwingsgraad van investeringen toont aan dat ziekenhuizen er amper in slagen om het bestaand patrimonium in stand te houden met vervangingsinvesteringen, laat staan dat er financiële marge is voor de bouw van nieuwe ziekenhuizen. De tussenkomst via het instandhoudingsforfait is ontoereikend, onder meer door de toegepaste correctiefactor van 33% en de lage intrestvergoeding. Voor een kwaliteitsvolle zorginfrastructuur in de toekomst is in de komende legislatuur een stevige budgettaire inhaalbeweging nodig.
Lees onze fiches die dieper ingaan op: