Naar een nieuw zorgsysteem: Zorgnet-Icuro bundelt aanbevelingen in aanloop naar verkiezingen
We staan op minder dan drie maanden voor de federale, Vlaamse en Europese verkiezingen. De komende legislatuur wordt op veel vlakken uitdagend, niet in het minst voor gezondheid en welzijn. Er is de aanstormende vergrijzing met tegelijk een krimpend arbeidspotentieel, en dat in een budgettair moeilijke situatie.
In ons memorandum schetsen we die context aan de hand van cijfers en trends. Vervolgens geven we een aantal pistes aan die de basis moeten leggen voor systeemveranderingen om te vermijden dat de zorg volledig vastloopt. We geven een reeks specifieke aanbevelingen voor de geestelijke gezondheidszorg, de woonzorg en de algemene en revalidatieziekenhuizen.
Margot Cloet en Koen Michiels: “We botsen op onze limieten. Er is een systeemverandering nodig”
In de nieuwe Zorgwijzer staat een uitgebreid interview met de gedelegeerd bestuurder en de voorzitter van Zorgnet-Icuro. Hieronder een korte passage uit het interview met Margot Cloet en Koen Michiels:
"We kunnen niet naast de realiteit kijken. In zorgvoorzieningen probeert iedereen zich vandaag te beredderen. Dat lukt net wel of net niet meer. Maar de situatie wordt prangender. Kijk naar de arbeidsmarkt. We zijn het ondertussen gewoon dat we drie maanden moeten wachten voor we met onze wagen naar de garage kunnen voor de carrosserie. En we begrijpen dat restaurants in het weekend sluiten omdat ze geen personeel vinden. Maar wat met de gezondheidszorg? Het aanbod zou moeten stijgen met de noden van de vergrijzing, maar we moeten noodgedwongen afbouwen. Eén zaligmakende oplossing bestaat niet. Het wordt een en-en-verhaal. Buurtzorg kan een deel van de oplossing zijn. Mantelzorg anders inzetten. De samenleving anders organiseren. De residentiële gezondheidszorg kan dit niet alleen bolwerken."
"We moeten keuzes maken. Wie kan nog in een woonzorgcentrum verblijven? Welke bewoners verplaatsen we nog naar het ziekenhuis in de laatste levensfase? Een maatschappelijk debat dringt zich op. Het prestatiegedreven systeem is niet meer houdbaar, omdat het samenwerking in de weg staat. Kijk ook hoe strikt de gezondheidsberoepen nog altijd gedefinieerd zijn, waardoor de schaarse verpleegkundigen dingen moeten doen die ook anderen kunnen maar niet mogen. Als mijn mama thuis is, mag ik haar steunkousen uitdoen. Verblijft ze in een woonzorgcentrum, dan moet een geschoold iemand dat doen. Waarom? Het lijken kleine dingen, maar het zorgt ervoor dat er erg weinig ruimte is voor ondernemerschap in de zorg. Het kan efficiënter, maar er staan regels en wetten in de weg."
Lees het het volledige interview