Misschien is kijken naar een beetje demografie ook nodig : wat komt er aan zorgbehoefte op ons af tot minstens 2040. Wat is de beschikbare werkende/actieve bevolking voor alle sectoren. Dan weet je dat er veel meer nodig is dan organisatiecultuur. Men spreekt over post covid en tekort aan mensen in alle sectoren. Dit heeft niets met COVID te maken, dat kan je in de demografie grafieken gewoon aflezen. Deze jaren vallen heel veel actieve mensen weg - puur demografisch. En de zorg heeft hiermee een nog grotere concurrentiekracht nodig, maar dat is een beperkt symptoom in verhouding met de fundamentele ziekte waar we voorstaan. De zorg in brede zin - over alle 'lijnen' heen - zal zowel inhoudelijk als systemisch ernstig moeten aangepast worden om deze grote discrepantie op te vangen. En dat staat nog los van het financiële aspect - puur mensen. Alle andere aspecten zijn druppels op een hete plaat. Het huidige paradigma zal moeten herbekeken worden ifv verduurzaming van zorg in een nieuwe maatschappelijke realiteit. En hoe langer we wachten ... hoe moeilijker het wordt. Herdenken van het systeem , NU ! Uiteraard rekening houdend met bovenstaande aspecten die ook belangrijk zijn.