25/01/2002
Ethiek en zingeving

Ethisch advies 7: Niet starten en/of staken van levensverlengende medische behandelingen in de terminale fase

Ethisch advies van 25 januari 2002

Duiding: Deze tekst is geschreven in de filosofie van het actief pluralisme en heeft als adviestekst geen specifiek overwegende levensbeschouwelijke kleur. Inhoud en grondprincipes zijn nog steeds geldend.


In vele verzorgingsinstellingen staat het opstellen van zogenaamde beperkingsformulieren op de agenda. Deze beperkingsformulieren hebben de bedoeling een consistent beleid mogelijk te maken inzake het niet starten en/of staken van levensverlengende medische behandelingen in de terminale fase. Voor het opstellen en introduceren van beperkingsformulieren en het bijhorende beleid is het van belang inzichtelijk te maken welke ethische overwegingen eraan ten grondslag liggen. De commissie voor ethiek heeft in de bijgevoegde visietekst de ethische fundamenten verduidelijkt op basis waarvan een consistent instellingsbeleid inzake het niet starten en/of staken van levensverlengende medische behandelingen in de terminale fase kan worden ontwikkeld. Bovendien heeft de commissie een model-beperkingsformulier opgesteld dat de ethische visie hanteerbaar moet maken in de concrete klinische praktijk. De raad van beheer van het VVI heeft dit advies goedgekeurd en de opdracht gegeven de erin beschreven ethische visie kenbaar te maken aan alle bij het VVI aangesloten verzorgingsinstellingen. De raad van beheer roept de aangesloten instellingen tevens op de ethische visie operationeel te maken via de introductie van het model-beperkingsformulier. Voor het correcte gebruik van het beperkingsformulier wordt verwezen naar de bijgevoegde toelichting. Dit advies kan beschouwd worden als een belangrijke concretisering van het engagement van het VVI om een ethische totaalvisie te ontwikkelen op de zogenaamde medische beslissingen omtrent het levenseinde. De raad van beheer van het VVI dringt erop aan de inhoud van dit advies in alle openheid en transparantie te bespreken en er in de klinische praktijk zoveel mogelijk rekening mee te houden.