Sorry, maar nu spreken jullie meer over hoe mensen met een EPA statuut zorg ontvangen en de tekortkomingen erin en wat reeds van progressie gemaakt werd. Waar jullie niet over spreken; is hoe mensen van hun EPA statuut af geraken ... Geef mensen hun waardigheid terug op alle vlakken, zorg ervoor dat ze niet meer moeten luisteren maar luister eindelijk eens naar hen als ze zelfs nog gehoord worden en je zou verbaasd zijn waarom ze niet tot in hun kern gehoord werden. Laat mensen eerst zichzelf leren kennen dan zullen ze je wel laten zien dat ze niet zo EPA-achtig zijn als de ggz al die jaren al over hen bericht ... Zo lang mensen met een EPA statuut niet zichzelf mogen zijn, door zichzelf of door anderen, zal je hen een EPA statuut blijven toeschrijven. Er is geen nood aan meer middelen of meer mensen. Er is nood aan mensen die zichzelf leren kennen en daarin niet dagelijks gekrenkt worden. Laat mensen nu eindelijk eens uit zichzelf leren hoe ze zelf in hun kracht staan en ken er geen oordeel aan toe of waarde. Mensen zijn mensen en zolang je ze waardeert, zullen ze de waarde hebben die je er aan toekent. Als mensen al jaren en jaren alle signalen uitzenden en steeds weer worden ze genegeerd dan veranderen de signalen of vallen zelfs weg. Steeds minder autonomie, steeds minder zeggenschap en uiteindelijk dooft het licht dat maar bleef aanwakkeren in de hoop gezien of gehoord te worden. Zolang de ggz deze basishouding niet toepast zullen de aantallen toenemen en zal er blijven gejammerd worden over een budgettekort. Het gaat over mens-zijn en over bewust in het leven staan. Zolang dat niet duidelijk is, werkt de ggz verder van briefing naar briefing. Zolang het menselijke relationele aspect miskent blijft en zolang de generationele kwetsuren onderdrukt worden in plaats van ruimte krijgen bij wie mee in dat verhaal zit, blijf je spreken over iemand met een EPA-statuut die de lasten meedraagt die die niet hoeft te dragen als ze mens mag zijn. - met diep respect voor de geïnterviewden, Mattias