Wat met de familie/ naaste van de betrokkene . Als (ex) partner heb ik het gevoel dat familie vind deze situatie niet gehoord wordt. De patiënt lanceringen wat hij wil nadien om alles recht te trekken en goed voor te komen. 1 keer gedecolloceerd begint het spelletje terug maar als familie bots ik tegen muren niet normaal. Niemand kan je ondersteunen of wegwijzen wat je als familie kan doen. Similes niet caw niet noem ze maar op. Ik moet tot op de dag van vandaag nog de instantie of persoon tegenkomen die familie begeleid in dit proces. In mijn gevoel herftvde geestelijk zieke altijd voordeel in alles,